Tłumaczenie tekstów naukowych na język angielski jako forma mediacji interkulturowej

Abstrakt

Język angielski funkcjonuje obecnie jako lingua franca w świecie naukowym. W związku z tym naukowcy z całego świata starają się publikować swoje artykuły w międzynarodowych czasopismach i wielu z nich zleca ich przekład tłumaczom języka angielskiego. Tłumaczenie tekstu naukowego może przysporzyć trudności wynikających z międzykulturowych różnic w stylistyce i strukturze tekstów naukowych. O ile same błędy językowe niezmiernie rzadko stanowią jedyny powód odrzuceniem artykułu, odstępstwa od angloamerykańskich zasad pisania tekstów naukowych dotyczących struktury artykułu, spójności i klarowności narracji, a także głosu autorskiego oraz innych elementów metadyskursu, mogą stać się przyczyną nawet do zakwestionowania przez recenzentów kompetencji autora jako naukowca. Istnieją na przykład znaczne różnice między stylem teutońskim, który ukształtował cechy polskiego piśmiennictwa naukowego, a saksońskim, w którym uformowały się standardy angloamerykańskie. Dlatego między innymi wstęp w artykułach polskich autorów często odbiega od wymagań stawianych przez anglojęzyczne czasopisma międzynarodowe, co może być nawet odebrane jako niekompetencja i zmniejszyć szansę na publikację. Dlatego ważne jest, aby ustalić w jaki sposób tłumacze mają podchodzić do tego typu różnic międzykulturowych w swojej pracy. W oparciu o dotychczasową literaturę, niniejszy artykuł apeluje o głębsze przeanalizowanie roli tłumacza naukowego, nakreślenie zakresu jego obowiązków oraz propozycje strategii radzenia sobie z potencjalnymi problemami.