@article{Sushko_2021, title={Rodzaje radykalnej komunikacji w "The Tunnel" Williama H. Grassa}, volume={6}, url={https://journal.tertium.edu.pl/JaK/article/view/144}, DOI={10.7592/Tertium2021.6.1.144}, abstractNote={<p><em style="font-size: 0.875rem;">"The Tunnel" W. H. Gassa </em><em style="font-size: 0.875rem;">charakteryzuje szeroko pojeta r</em><em style="font-size: 0.875rem;">adykalna komunikacja. W powieści tej odnajdujemy wiele rodzajów radykalnych słów i myśli oraz odniesień do różnorodnych tematów nacechowanych radykalizmem, zarówno w obszarze życia publicznego, jak i prywatnego. Powieść ta łączy zróżnicowane i innowacyjne techniki eksperymentalne, a także, w wielu przypadkach, ukazuje przewagę języka i formy nad treścią. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie, że autentyczność i mnogość form radykalnej komunikacji ukazanych w analizowanej powieści może być wyrażona poprzez rozdzielenie roli narratora występującego w pierwszej osobie (Ich-Erzähler) i autora. Wskazujemy, że autentyczność narracji kontroluje radykalną zawartość, zaś radykalna kompozycja, język i styl powieści leżą u podstaw kolejnego zbioru stylów radykalnej komunikacji, co odzwierciedla wyrażone tu zamiłowanie Grassa do fikcji eksperymentalnej.</em></p> <p><em>Niniejszy artykuł wyróżnia następujące rodzaje stylów radykalnej komunikacji: „przerwanie monotonii narracji”, „intensyfikację nienawiści”, „synowską niechęć do wybaczenia”, „przywoływanie odrazy”, „wywoływanie niezrozumienia/nieczytelności”, „zaakcentowanie całkowitego krytycyzmu”, „degradację metanarracji”, „ambiwalentne ukazywanie wojny i Holocaustu”, „obrazowy styl komunikacji”, „styl komunikacji typowy dla radykalnie strukturyzowanej kompozycji”, „komunikacyjny styl ozdobników słownych”, „upiększanie” oraz „próżność” (postrzegana tu jako figura retoryczna).</em></p>}, number={1}, journal={Półrocznik Językoznawczy Tertium}, author={Sushko, Sergii}, year={2021}, month={wrz.}, pages={136–161} }